Antywindykacja – podstawowe zagadnienia

Szczegóły

Utworzono: poniedziałek, 30 wrzesień 2019 09:59

Początki branży antywindykacyjnej w Polsce

• Czarny Czwartek 15. 01. 2015 – uwolnienie kursu franka szwajcarskiego, nagła silna zmiana wartości tej waluty
• Nowelizacja ustawy o upadłości konsumenckiej 1 stycznia 2015 oraz zniesienie Bankowego Tytułu Egzekucyjnego na mocy orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 14 kwietnia 2015.

Oba wydarzenia przede wszystkim dotyczyły tych dłużników, którzy zaciągnęli zobowiązania (także hipoteczne) we frankach szwajcarskich. Pojawił się problem ich masowej niewypłacalności z tytułu umocnienia się szwajcarskiej waluty względem złotego. W latach 2006–2008 banki udzieliły ok. 475tys. kredytów hipotecznych w obcych walutach.

 Na czym polega antywindykacja?

Antywindykacja to działalność zajmująca się przede wszystkim poszanowaniem praw dłużników i wierzycieli. Jej zakres obejmuje zarówno procesy windykacyjne jak i egzekucyjne. Celem antywindykacji jest monitorowanie działań firm windykacyjnych, komorników i sądów w celu przeprowadzenia procedur zgodnie z prawem i uwzględnieniem interesów stron. Antywindykacja nastawiona jest na nadzór nad ewentualną licytacją majątku dłużnika pod kątem przejrzystości i uwzględniania rzeczywistej jego wartości.

Wśród działań antywindykacyjnych należy wyróżnić następujące etapy:

• Analiza zasadności roszczeń oraz sposobu ich egzekucji
• Ochrona prawna przed nieuczciwymi praktykami wierzycieli, firm windykacyjnych, komorników
• Negocjowanie jak najkorzystniejszych dla dłużnika warunków poprzez stały kontakt z wierzycielami i komornikami
• Odpowiednia polityka zabezpieczenia interesów dłużnika w celu uniknięcia sprzedaży jego majątku po zaniżonej cenie
• Występowanie w imieniu klienta w postępowaniu sądowym oraz w komunikacji z komornikiem

 Zalety antywindykacji

• Skuteczność – większe szanse na wygraną dzięki profesjonalnej reprezentacji w postępowaniu sądowym, możliwość uniknięcia egzekucji komorniczej
• Zapobieganie negatywnym skutkom działalności wierzycieli oraz szybkość działania – ważne by nie zwlekać z udaniem się po pomoc do specjalisty, im wcześniej zgłoszona zostaje sprawa tym większa szansa na pozytywne jej zakończenie
• Specjalistyczne metody działania – antywindykatorzy jako doświadczeni eksperci wyróżniają się indywidualnym podejściem do każdego klienta i mają szeroką wiedzę z zakresu wykorzystywania mechanizmów pomocowych w celu uzyskania oddłużenia
• Pomoc w każdej sytuacji – antywindykatorzy działają zgodnie z zasadą, iż z każdej sytuacji można wyjść bez szwanku, wliczając w to możliwość ogłoszenia upadłości konsumenckiej

Egzekucja komornicza

Szczegóły

Utworzono: piątek, 13 wrzesień 2019 13:55

Egzekucja komornicza

Podstawa prawna: Kodeks postępowania cywilnego Dz.U. 1964 Nr 43, poz. 296, t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1460

Art. 758 [Organy] Sprawy egzekucyjne należą do właściwości sądów rejonowych i działających przy tych sądach komorników.

Polega na zajęciu przez funkcjonariusza publicznego – komornika sądowego  -  części majątku dłużnika na poczet spłaty zaległych wierzytelności w celu zaspokojenia wierzyciela. Komornik działa na  podstawie złożonego przez wierzyciela  wniosku o wszczęcie egzekucji oraz tytułu wykonawczego  wydanego przez sąd.

Do tytułów egzekucyjnych należą, na podst. art. 777 k.p.c.:

• Prawomocne orzeczenia sądu, podlegające natychmiastowemu wykonaniu, ugody zawarte przed sądem oraz prawomocne orzeczenia referendarza sądowego, podlegające natychmiastowemu wykonaniu
• Akty notarialne, w których dłużnik poddał się egzekucji
• Inne orzeczenia, ugody i akty, które z mocy ustawy podlegają wykonaniu w drodze egzekucji sądowej

Egzekucji komorniczej podlegają, po wcześniejszym ustaleniu majątku dłużnika:

• Wynagrodzenie oraz inne świadczenia tj. emerytura, renta w określonej wartości
• Rachunek bankowy
• Nieruchomości i ruchomości

Z egzekucji komorniczej wyłączone są:

• Przedmioty urządzenia domowego, które są dłużnikowi i jego domownikom niezbędne, w tym: kuchenka mikrofalowa, lodówka, łóżko, odkurzacz, pralka, płyta grzewcza służąca do podgrzewania i przygotowania posiłków, stół z krzesłami – o ile wartość tych przedmiotów nie przekracza przeciętnej wartości nowych przedmiotów danego rodzaju
• Zapasy żywności i opału niezbędne dla dłużnika i osób będących na jego utrzymaniu na okres jednego miesiąca
• Jedna krowa lub dwie kozy albo trzy owce potrzebne do wyżywienia dłużnika i będących na jego utrzymaniu członków jego rodziny wraz z zapasem paszy i ściółki do najbliższych zbiorów
• Przedmioty niezbędne do nauki, papiery osobiste, odznaczenia i przedmioty służące do wykonywania praktyk religijnych oraz przedmioty codziennego użytku, które mogą być sprzedane tylko znacznie poniżej ich wartości, a dla dłużnika mają znaczną wartość użytkową
• Pościel, bielizna i ubranie codzienne, niezbędne dla dłużnika i będących na jego utrzymaniu członków jego rodziny, a także ubranie niezbędne do pełnienia służby lub wykonywania zawodu
• Narzędzia i inne przedmioty niezbędne do osobistej pracy zarobkowej dłużnika oraz surowce niezbędne dla niego do produkcji na okres jednego tygodnia, z wyłączeniem jednak pojazdów mechanicznych
• Przedmioty niezbędne ze względu na niepełnosprawność dłużnika lub członków jego rodziny

Likwidacja działalności gospodarczej - dokumentacja do Urzędu Skarbowego

Szczegóły

Utworzono: piątek, 13 wrzesień 2019 09:33

Dokumenty potrzebne do protokołu likwidacyjnego działalności gospodarczej, składanego do Urzędu Skarbowego:

1. Wniosek CEIDG-1

Należy go złożyć w terminie 7 dni od zaprzestania działalności. Można złożyć go:

a)  Osobiście

b) Wysyłając wniosek online, a następnie potwierdzić go osobiście w Urzędzie Skarbowym

c) Listem poleconym z potwierdzonym notarialnie podpisem

d) Elektronicznie, posługując się profilem zaufanym EPUAP lub kwalifikowanym podpisem elektronicznym

Na podstawie formularza CEIDG-1, ZUS sporządza druk ZUS ZWPA, który należy złożyć w terminie 7 dni.

2. Formularz VAT-Z

Składany w przypadku zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, w terminie 7 dni od zaprzestania działalności.

3. Dla celów podatkowych:

a) Spis z natury PIT, pozostałe na stanie:

• Wszystkie towary handlowe,
• Materiały/ surowce podstawowe i pomocnicze,
• Półwyroby,
• Produkcja w toku,
• Wyroby gotowe,
• Braki i odpady,
• Towary obce (tylko ilościowo).

Spis z natury powinien zawierać:

• Imię i nazwisko właściciela zakładu (nazwę firmy),
• Datę sporządzenia spisu,
• Numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury,
• Szczegółowe określenie towaru i innych składników,
• Jednostkę miary,
• Ilość stwierdzoną w czasie spisu,
• Cenę w złotych i groszach za jednostkę miary,
• Wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową,
• Łączną wartość spisu z natury oraz klauzulę "Spis zakończono na pozycji...",
• Podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właściciela zakładu (wspólników).

b) Remanent likwidacyjny – podatek VAT (zawiera on wykaz składników majątku oraz spis z natury, ujmuje się w nim rzeczowe składniki majątku, od których przedsiębiorca mógł odliczyć podatek VAT)

Powinien zawierać:

• Materiały i towary handlowe
• Wyposażenie
• Środki trwałe

Informacje o jego dokonaniu należy dołączyć do deklaracji VAT-7

Sądowy nakaz zapłaty

Szczegóły

Utworzono: wtorek, 03 wrzesień 2019 10:27

I. Czym jest sądowy nakaz zapłaty?

Art. 480¹  k.p.c.

§1. Sąd wydaje nakaz zapłaty, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego albo świadczenia innych rzeczy zamiennych, a w innych przypadkach - jeżeli przepis szczególny tak stanowi.

§2. Po utracie mocy lub uchyleniu nakazu zapłaty albo w przypadku braku podstaw do jego wydania sąd rozpoznaje sprawę według przepisów ogólnych lub w postępowaniu odrębnym właściwym dla danej sprawy, chyba że przepis szczególny przewiduje inny skutek, w szczególności umorzenie postępowania.

Sądowy nakaz zapłaty wydawany jest na posiedzeniu niejawnym, dostarczany jest wraz z pozwem pozwanemu. Powód w tej sprawie jest najczęściej wierzycielem wobec dłużnika, który nie zastosował się do zobowiązań wynikających z treści zawartych w umowie. Sądowy nakaz zapłaty jest środkiem przymuszenia strony pozwanej do wypełnienia zobowiązania podnoszonego przez powoda za zasadne.  

W ciągu dwóch tygodni pozwany ma zaspokoić roszczenie w całości albo wnieść w tym terminie zarzuty. Gdy pozwany nie wniesie zarzutów nakaz zapłaty staje się orzeczeniem prawomocnym, podlegającym egzekucji.

II. Jakie są rodzaje nakazów zapłaty?

Wyróżniamy nakazy zapłaty w postępowaniu nakazowym oraz upominawczym. Poniżej przedstawiamy opis obu rodzajów nakazów.

 a) Nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym

Art. 491 k.p.c.

§1. Wydając nakaz zapłaty sąd orzeka, że pozwany ma w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu zaspokoić roszczenie w całości wraz z kosztami albo wnieść w tym terminie zarzuty.

§2. Nakaz zapłaty wydany na podstawie weksla, warrantu, rewersu lub czeku może być w formie skróconej umieszczony na ich odpisie.

§3. Nakaz zapłaty doręcza się stronom; pozwanemu wraz z pozwem, załącznikami i pouczeniem o treści art. 493 § 1 zdanie trzecie.

W postępowaniu nakazowym sąd bazuje na dowodach, których katalog został wymieniony w art. 485 k.p.c. Powód dochodząc roszczenia pieniężnego lub świadczenia innych rzeczy zamiennych musi udowodnić jego zasadność. Składając wniosek może złożyć następujące dowody:

• Dokumenty urzędowe
• Rachunki zaakceptowane przez dłużnika
• Wezwania dłużnika do zapłaty z pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu
• Zaakceptowane przez dłużnika, ale zwrócone z powodu braku środków na rachunku bankowym przez bank żądania zapłaty
• Weksle, czeki, warranty, rewersy (weryfikowane pod względem prawdziwości i treści)
• Wyciągi z ksiąg bankowych opatrzone podpisem upoważnionej osoby oraz dowodem wręczenia dłużnikowi pisemnego wezwania do zapłaty
• Umowy handlowe, dowody spełnienia wzajemnego świadczenia niepieniężnego oraz dowody dołączenia dłużnikowi faktury lub rachunku

Art. 486 k.p.c. normuje kiedy takie roszczenie jest bezzasadne.

Treścią sądowego nakazu zapłaty w trybie nakazowym jest nałożenie obowiązku zapłaty na pozwanego. W ciągu dwóch tygodni powinien on zaspokoić roszczenie albo wnieść w tym terminie zarzuty. Gdy pozwany nie wniesie zarzutów nakaz zapłaty staje się orzeczeniem prawomocnym, podlegającym egzekucji.

Postępowanie nakazowe może zostać zastosowane wyłącznie na pisemny wniosek powoda, zgłoszony w pozwie. Sprawa zostaje rozpatrzona przez sąd na posiedzeniu niejawnym, a wydanie nakazu jest oparte na podstawie pozwu złożonego przez powoda i przedłożonych przez niego dowodów.

 b) Nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym

 
Art. 498 k.p.c.

§1. Nakaz zapłaty wydaje się, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego, a w innych sprawach, jeżeli przepis szczególny tak stanowi.

§2. W razie braku podstaw do wydania nakazu zapłaty przewodniczący wyznacza rozprawę, chyba że sprawa może być rozpoznana na posiedzeniu niejawnym.

Art. 502 k.p.c.

§1. W nakazie zapłaty nakazuje się pozwanemu, żeby w ciągu dwóch tygodni od doręczenia tego nakazu zaspokoił roszczenie w całości wraz z kosztami albo w tym terminie wniósł sprzeciw do sądu.

§2. Pozwanemu doręcza się nakaz zapłaty wraz z pozwem i pouczeniem o sposobie wniesienia sprzeciwu, o treści art. 503 § 1 zdanie trzecie oraz o skutkach niezaskarżenia nakazu.

W postępowaniu upominawczym sądowy nakaz zapłaty wydaje sąd lub referendarz sądowy, jeżeli powód dochodzi roszczenia pieniężnego a wg pozwu:

• Roszczenie nie jest oczywiście bezzasadne
• Przytoczone okoliczności i uzasadnienie nie budzą wątpliwości
• Zaspokojenie roszczenia lub wykonanie żądanie nie są zależne od spełnienia świadczenia wzajemnego
• Miejsce pobytu pozwanego jest znane i doręczenie mu nakazu zapłaty może odbyć się w Polsce

Po doręczeniu nakazu dłużnikowi może on w ciągu 14 dni wnieść sprzeciw do sądu. Wniesienie sprzeciwu skutkuje jednoczesną bezskutecznością nakazu zapłaty. Sąd wyznacza rozprawę odbywającą się na zasadach ogólnych. Niewniesienie sprzeciwu w terminie lub wniesienie go w sposób nieskuteczny tj. z brakami formalnymi nieuzupełnionymi w terminie skutkuje prawomocnością nakazu zapłaty.

III.Sprzeciw od nakazów zapłaty

Możliwość zaskarżenia jest zależna od tego, czy nakaz zapłaty został wydany w postępowaniu nakazowym czy upominawczym. Termin w obu przypadkach ustawowo jest oznaczony na 14 dni. Jeżeli koniec terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, wtedy termin upływa następnego dnia który nie jest dniem wolnym od pracy lub sobotą.

a) Sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym.

• Sądem, do którego należy składać zaskarżenie nakazu jest sądem, który wydał nakaz zapłaty
• W piśmie pozwany powinien wskazać czy zaskarża nakaz w całości czy w części, przedstawić zarzuty, które pod rygorem ich utraty należy zgłosić przed wdawaniem się w spór oraz pozostałe zarzuty i wszystkie okoliczności faktyczne
• W przypadku gdy pozew wniesiono na formularzu urzędowym należy zachować tę formę
• Po uznaniu przez sąd zarzutów za skuteczne, bez przekroczenia ustawowego terminu, bez braków w piśmie procesowym lub po ich uzupełnieniu następuje wyznaczenie rozprawy

b) Sprzeciw od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu upominawczym

• Po doręczeniu nakazu dłużnikowi może on w ciągu 14 dni wnieść sprzeciw do sądu
• Wniesienie sprzeciwu oznacza jednocześnie upadek nakazu zapłaty oraz wyznaczenie terminu rozprawy
• Niewniesienie sprzeciwu lub wniesienie w sposób nieskuteczny, z uchybieniem terminu, z brakami formalnymi powoduje, że nakaz zapłaty uzyskuje skutki prawomocnego wyroku
• Pozwany składa sprzeciw na piśmie do sądu lub referendarza sądowego, który wydał nakaz